სიყვარული. დაუპატიჟებელი სტუმარია, რომელიც შენს გულის კარებს დაუკაკუნებლად შემოაღებს და ბინას დაიდებს. ჯერ  დროებით, შემდეგ კი სამუდამოდ. ის აგირევს დღეს და ღამეს, გააღვიძებს შენში აქამდე მიძინებულ სხვა გრძნობებს.

მისი დანახვისას შენი გული საგულედან ამოხტომას ლამობს, შენ ხელებს კი მისი სითბოს შეგრძნება სურს, გინდა რომ ჩაეხუტო და აღარასოდეს გაუშვა. სიყვარული  ხომ თავის ენაზე მეტყველებს: მზერის ენით, ჟესტის ენით და მდუმარე აღიარებით. სულ მასზე ფიქრობ, ხედავ სიყვარულს რა ძალა ჰქონია? მან სამუდმოდ დაასვა შენს გულს ნიშანი.

სიყვარული ომს ჰგავს: იოლია დაიწყო, ძნელია დაამთავრო და შეუძლებელია დაივიწყო...